حسن صادقی، رئیس اتحادیه پیشکسوتان جامعه کارگری
کیوسک خبر ـ امروز عرصه به بازنشستگان تأمین اجتماعی بیش از گذشته تنگ شده چراکه نرخ تورم خیلی بیشتر از عیدی و مستمری دریافتی آن‌ها شده است در حالی که دولت به نیرو‌های بازنشسته خود چنان خدمت می‌کند که گویا تمام خدمات در این کشور بر عهده خانواده بزرگ و پِر خرج دولت است. موضوع عیدی یک بحث پُر چالش و مناقشه انگیز بین جامعه کارگری و دولت بوده است. دولت امتیاز حق عائله مندی و عیدی بازنشستگان صندوق‌های بیمه‌ای را به قطار خود وصل کرده و برای تمام این‌ها یک نسخه واحد می‌پیچد. خانواده دولت اکثراً در وزارتخانه ها، ارگان ها، سازمان ها و نهاد‌های وابسته به حاکمیت همزمان در مقطع بازنشستگی از همان مزایای شغلی خود بهره مند می‌شوند. در عین حال صندوق‌های بازنشستگی که در ظاهر وابستگی درآمد به دولت ندارند، اما مدیریت این صندوق‌ها را دست‌نشاندگان دولت بر عهده دارند؛ یعنی دولت صورت مسئله را اینگونه مطرح می‌کند که عیدی یک میلیون و ۸۰۰ هزار تومانی بازنشستگان دولتی را به صورت نقدی به پرسنل بازنشسته خود پرداخت می‌کند. اما بازنشستگان دولتی علاوه بر دریافت عیدی نقدی، همان مزایای جانبی شاغلین مثل بُن، کالا‌های اساسی و کارت‌های اعتباری غیر نقدی را نیز در شب عید دریافت می‌کنند. جامعه فقط دریافت یک میلیون و ۸۰۰ هزار تومان عیدی بازنشستگان دولتی را می‌بیند و از نیمه پنهان دریافتی‌ها و مزایای این بازنشستگان بی خبر است اما در مقابل، بر سر بازنشستگان سایر صندوق‌های غیردولتی کلاه می‌رود و آنها بدون دریافت هیچگونه مزایا و عیدی مناسب همچنان درگیر امرار معاش خود و خانواده‌شان هستند. هر سال تبعیض آشکاری بین بازنشستگان تأمین اجتماعی و بازنشستگان دولتی اتفاق می‌افتد و تنها پاسخ دولت به چنین شکاف حمایتی این است که بازنشستگان دولتی خانواده دولت هستند و باید مورد حمایت قرار گیرند، اما پاسخی به این سوال که تکلیف سایر بازنشستگان در برابر موج‌های تورمی موجود در کشور چیست، ندارد! چرا باید این تبعیض آشکار علیه بازنشستگان کشوری و لشکری در شرایطی که تورم به بالاترین نرخ رسیده و نرخ اقلام خوراکی و ضروری، کالاهای اساسی و اجاره بها بیش از ۱۰۰ درصد افزایش داشته باز هم اعمال و تکرار شود؟ دولت مدعی است که صندوق بازنشستگی تأمین اجتماعی، صندوقی مستقل است، خوب اگر چنین ادعایی دارد چرا اتوبوسی آدم وارد سازمان تأمین اجتماعی می‌کند و تمام برنامه‌ها و سیاست‌های این سازمان را در دست دارد. این در حالی است که سازمان تامین اجتماعی تنها متعلق به جمعیت بیمه‌شدگان تحت پوشش آن است؛ چراکه یک نهاد عمومی غیردولتی است، اما مداخله دولت در آن با توجه به سیل استخدام در این سازمان چیز دیگری را بیان می‌کند. اگر قرار است تیم خود دولت در سازمان تمام فعالیت را در دست بگیرد که گرفته اند، پس باید تمام سیاست‌ها و تصمیم گیری‌ها نیز بر پایه خانوادگی دولت باشد و بازنشستگان تأمین اجتماعی هم از بودجه دولت سهم داشته باشند در غیر این صورت دولت نباید دخالتی در این سازمان داشته باشد. بیش از ۱۸ میلیون بازنشسته تأمین اجتماعی در کشور وجود دارد که همواره نگران تأمین معیشت خود هستند و در مقابل چیزی حدود ۴ میلیون بازنشسته دولتی وجود دارند که از بودجه حدود ۳۲۰ هزار میلیارد در اختیار خانواده دولت بهره مند می شوند. مدیریت سازمان تأمین اجتماعی با دولت است اما باید در رابطه با حمایت صندوق بازنشستگی هم سهمی از بودجه اختصاص دهد نه اینکه ۴ هزار نفر در سازمان به اسم استخدام با تمام مولفه‌های دولتی به کار بگیرد، اما امتیاز به بازنشستگان تأمین اجتماعی ندهد و تنها به خانواده خود متعهد باشد. متأسفانه همانطور که در زمان کار حق بازنشستگان تأمین اجتماعی پایمال شد، در زمان بازنشستگی هم حق آن‌ها تضعیف شده و نشانه این تبعیض آشکار از سوی دولت تنها تحقیر بازنشستگان صندوق تأمین اجتماعی است در حالی که عیدی واقعی را بازنشستگان دولت و صندوق‌های وابسته به دولت دریافت می‌کنند.