به گزارش کیوسک خبر، نوذر شفیعی در گفت‌وگو با ایسنا در خصوص اولویتهای سیاست خارجی در دولت آینده گفت: کشورها جزایر منزوی نیستند که بخواهند بدون رابطه و تعامل با محیط بیرونی خودشان زندگی کنند. هر کشوری نیازمند داشتن سیاست خارجی است. ضمن این که الگوهای سیاست خارجی متفاوت است و انزوا، بی طرفی، اتحاد و ائتلاف ، عدم تعهد و … را در بر می گیرد.

وی تصریح کرد: اتخاذ هر کدام از این الگوها تحت تاثیر دو عامل محیط داخلی و خارجی است. یعنی این طور نیست که یک کشور بر اساس شرایط داخلی خودش اراده کند و با در پیش گرفتن یکی از این جهت گیری ها بتواند موفق شود. در واقع محیط بین المللی شرط لازم است.

این استاد دانشگاه خاطر نشان کرد: در مورد دولت آینده نیز هر دولت و با هر رئیس جمهوری که روی کار آید نیازمند داشتن سیاست خارجی و دیپلماسی فعال است. اما این که دولت آینده تا چه اندازه به سیاست خارجی اهمیت می دهد بستگی به این دارد که دولت جدید سیاست خارجی اش چقدر با استقبال محیط بیرونی مواجه می شود.

شفیعی افزود: طبیعی است تمام کاندیداهای ریاست جمهوری تمایل دارند که سیاست خارجی فعال، و پویا داشته باشند. اما آیا دولت های گذشته ما تمایل نداشتند که چنین سیاست خارجی داشته باشند اگر داشتند و نتوانستند موفق شوند علتش چه بوده؟ آیا داخلی است یا خارجی؟ آیا دولت جدید در مسیر سیاست خارجی خودش با این دو چالش مواجه خواهد بود یا خیر؟

وی افزود: حتی اگر دولت جدید بتواند چالش های داخلی تاثیر گذار در سیاست خارجی را حل کند ممکن است در حل چالشهای خارجی با مشکل مواجه شود. این طور نیست که وقتی فکر می کنیم کشورهای منطقه یک دست می توانند با ما همراه شوند در چارچوب نظم سیاسی بین المللی هستند. شما تحولات افغانستان، آذربایجان، عراق و حتی کشورهای جنوبی خلیج فارس را ببینید. برخی می گویند ما از همسایگان غافل شده ایم در حالی که همسایگان خیلی به ما اجازه نمی دهند که تعامل موثر و سازنده برقرار کنیم.

این کارشناس مسائل بین الملل همچنین بیان کرد: نه کشورهای منطقه حاضر می شوند که تعامل موثر داشته باشند و نه قدرتهای بزرگ این اجازه را به آنها می دهند. دولت آینده در حوزه سیاست خارجی با چالش جدی مواجه خواهد بود. مگر این که به دلایل احتمالی یکی شدن دولت جدید ، مجلس فعلی و سایر نیروهای حاکمیتی تصمیم جدی برای کیفیت تعامل با دنیای خارج گرفته شود.

وی در پایان خاطر نشان کرد: اگر چنین تصمیم جدی و حیاتی از سوی دولت آینده گرفته نشود، بدون تردید با چالش جدی در سیاست خارجی مواجه خواهد بود.