به قلم: رضا صالحی
نظم تاریخ‌گذشته جهانی، آمیزه‌ای از حیثیت دروغین و هیبت پوشالی است که با ادعای مشروعیت و قدرت، جهان را به سلطه کشیده. غرب طی قرن‌ها، یک سویش را با استعمار خون‌گسار و سوی دیگرش را با اندیشه‌های نفسانی خودخواهانه پیش برد. هرگاه توازن قدرت به هم می‌ریخت یا اندیشه‌ای جدید سر برمی‌آورد، روح سلطه‌جو بیدار می‌شد و به‌دنبال چیرگی بر دیگران برمی‌آمد. پس از جنگ‌ها و مصالحه‌های خودخواهانه، نظمی پدید می‌آمد که با تسامح «نظم جهانی» نامیده می‌شد. این نظم بر دو رکن استوار بود: موازنه قوا برای حفظ مناسبات سخت و مصالحه اندیشه‌ها برای تثبیت مناسبات نرم.
نظم پساشوروی را چنین طراحی کردند: سلطه‌گری که با حفظ فاصله، نظم پایدار خود را تضمین کند و سلطه‌پذیرانی که از رغبت یا رعب، شیفته حیثیت یا مرعوب هیبت سلطه‌گر شوند. دو جنگ جهانی و جنگ سرد، مناسباتی را بر اذهان و جهان حاکم کرد که پایه‌های نظم کنونی را شکل داد: حیثیت نرم با شعارهای دموکراسی، حقوق بشر، آزادی و تجارت؛ و هیبت سخت با قدرت‌نمایی هسته‌ای، ائتلاف‌های نظامی، کودتاها و پیمان‌های اقتصادی. حیثیت، اندیشه‌ها را مصالحه می‌داد و هیبت، سرکشی‌ها را سرکوب می‌کرد. آمریکا با هم‌افزایی میان لاف آزادی و هیبت ابرقدرتی، سلطه خود را بر جهان تضمین می‌دید. کودتای سیاسی، ضامن دموکراسی شد؛ جنایت جنگی، ضامن حقوق بشر؛ و تحریم، ضامن تجارت آزاد.
عملیات هفت اکتبر توسط محور مقاومت گام بلندی بود که پس از سال ها این ساختار که در منطقه متزلزل و رو به افول بود سرعتی مضاعف بگیرد و هیمنه دروغین شکست ناپذیری نظام سلطه در هم بریزد.
باید توجه می شد که نظام سلطه هرگز نمی ایستد و سعی می کند خود را بر ویرانه های نظم قدیمی احیا کند،
به همین دلیل بود اقدامات نظام سلطه پس از ۷ اکتبر در احیای حیثت متزلزل شده خود آغاز شد و علیه غزه، حزب الله، سوریه، یمن و ایران به کار گرفته شد.
در سوریه به دلیل عدم وجود نگاه تمدنی و رویکرد درست به نظم جهانی شکست ابتدایی رقم خورد هر چند که همانگونه که رهبر معظم انقلاب فرمودند به دلیل آنکه استعمار با روحیه جوانان غیور سوری ناسازگار است به شکست خواهد انجامید.
در لبنان حزب الله با وجود صدمات و لطماتی که دید سرپا ایستاد و در یمن هم مقاومت یمن توانست بر رژیم صهیونیستی و آمریکا چیره گردد.
اگرچه رژیم هنوز نتوانسته بر گروه های مقاومت مانند حماس فائق آید و هنوز نبرد میان رژیم صهیونیستی با مقاومت فلسطین ادامه دارد اما محاسبات غلطی که پس از بزنگاه تاریخی که شهیدان مقاومت در ۷ اکتبر و طوفان الاقصی رقم زدند ایجاد شد، باعث شد نظام سلطه امروز جرعت پیدا کنند و به قول خودشان به «راس مقاومت» حمله کنند.
رژیم صهیونیستی و آمریکا هر دو در جهت احیای نظم استکباری یک نقشه ۸ ماهه را برنامه ریزی کردند که امروز شاهد آن هستیم.
نقشه ای که با سراب مذاکره و خیال حل مشکلات آغاز شد و به جنگ ختم شد.
سخنان ترامپ در میانه گفتگو ها و ادعای های آمریکایی و رژیم در این مدت نشان می داد محاسبات رژیم و آمریکا در نهایت به سمت و سوی تقابل جدی رفته و امروز ان تقابل به یک نبرد همه جانبه تبدیل شده است.
ایران اما اگرچه غافل گیر شد ولی توانست در مدت زمان اندکی خود را احیا کند و نشان داد حیثت و ابهت پوشالی رژیم خیلی زود فرو می ریزد.
ورود مستقیم آمریکا در حقیقت پسا شکست رژیم در میدان بود و الا هرگز نیازی به چنین شوکی احساس نمی شود و طرف مقابل این مقدار در بوق و کرنای نمی کرد که آمریکا وارد خواهد شد.
آمریکا مانند رژیم صهیونیستی آغاز کننده نبرد و جریانی بود که با تصورات غلط آغاز شد و در صورت گام های استوار بعدی ایران خیلی زود به واقعی بینی که نتانیاهو و سران رژیم رسیدند خواهد رسید.
این جنگ اگرچه تحمیلی و ناخواسته بود اما اگر با مقاومت جدی و جانانه طرف ایرانی مواجه شود می تواند آمریکا و رژیم را چندین پله به عقب بکشاند و گام دوم عملیات طوفان الاقصی باشد که ابهت نظم قدیم را زیر پا گذاشت.
گام اولی که اگر رها نمی شد و تا امروز با همان اقدمات پیش دستانه پیش می رفت رژیم صهیونیستی و آمریکا هرگز به چنین نقطه جسارتی نمی رسیدند و ضربات قبلی به مقاومت وارد نمی شد.
پس از ۷ اکتبر می بایست غفلت‌های تاریخی را جبران می کردیم تا امروز استکبار، خیال نکند که می تواند حتی از خرابه‌های نظم پیشین، نظمی نو به نفع خود طراحی می‌کند.
بی تعارف اکنون زمان انتخاب در یک نبرد وجودی است، نبردی که همواره نشان داده قدرت و استمرار قوت در آن می تواند مقاومت را با قدرتی بیش از ۷ اکتبر و در ردای نظم جدید و یک ابرقدرت حتی در میان حکام عرب و غرب زده منطقه تبدیل کند یا آنکه با ضعف تبدیل به شکست حیاتی شود.
در نهایت آنچه به امید خدا رقم خواهد خورد همان صورت اول است و همانگونه که رهبر معظم انقلاب فرمودند در این نبرد تمدنی ایران عزیز و مقاومت اسلامی دست بالا را خواهد داشت و پیروز خارج خواهد شد.
این تحلیل تنها متکی به سخنان رهبر معظم انقلاب نبوده و تاریخ نظم استکباری در تمام سطور خود نشان داده استقامت بنای سازه های جدیدی را خواهد گذاشت که استقلال و آزادگی را مهیا خواهد ساخت.
ایستادگی ملت زمانی که مقاومت به این قدرت نبود انقلاب ایران را با وجود تمام سلطه آمریکایی ها و توان بالای رژیم در مقابل اعراب در آن زمان رقم زد و امروز می تواند آغازی بر نظم نوین جهانی و پایانی بر حضور آمریکا و نظم و نظام سلطه در منطقه غرب آسیا باشد.
حقیقت آن است جنگ کنونی های مسلمانان سراسر منطقه، حتی مخالفان جدی ایران را با ما همسو ساخته و امروز جهان اسلام بیش از هر زمانی از تاریخ آمادگی پذیرایی از یک نظم نو در غرب آسیاست.
آنچه مجله تایمز از نظم بدون ایران می گفت امروز می تواند تبدیل به نظمی نو و منسجم بدون حضور سلطه گران در منطقه و گامی بلند برای قوت جهانی آن باشد.