بسم الله الرحمن الرحیم

۲۶ مردادماه ۱۳۶۹، روزی به یاد ماندنی و واقعه ی فراموش ناشدنی برای ملت بزرگ ایران است. در این روز آزادگان دلیر و مقاوم، نستوه و استوار به آغوش میهن اسلامی بازگشتند، با همان صلابتی که پای در جهاد گذاشته بودند. آنان کـه در سال های‌ درد و فراق، دور از دیار بـه سرمی‌بردند ، کوله باری از خاطرات تلخ و شیرین بـه همراه داشتند کـه هرکدام از آن‌ها، درس بزرگی از استقامت و آزادگی اسـت.
«دوران دفاع مقدس نشانه‌های پُر رمز و رازی از خود به جای گذاشته است و «آزادگان» از یادگاران صبور و مظلوم جنگ هشت ساله تحمیلی هستند که به واقع هم‌چون «الماس» بر تاریخ کشور می درخشند.

آنان مصداق روشن آیه شریفه «فَإِنَّ مَعَ الْعُسْرِ یُسْرًا» بودند؛ مردانی غیور و تسلیم‌ناپذیر که سال ها رنج اسارت و شکنجه در اردوگاه‌ها و اسارت‌گاه‌های رژیم بعثی را تحمل نمودند، ایستادند، لب به شکایت نگشودند و تا روز رهایی مقاومت کردند.
روزهای اسارت برای آزادگان معزز میهن اسلامی ایران، دوران سخت و جانکاهی بود؛ هریک از آزادگان از مفاخر این مرز و بومند که سال‌ها عمر عزیز خود را برای امنیت و آرامش مردم، هدیه دادند و جمعی از آنان در غربت به شهادت رسیدند و خانواده‌هایشان هنوز هم چشم انتظار خبر یا نشانی از آنها هستند.

اینجانب با گرامیداشت یاد و خاطره شهدای والامقام و تقدیر از جانبازی‌ها و آزادگی‌های قهرمانان وطن، این روز ارزشمند را به همه آزادگان عزیز به‌ویژه ایثارگران شرکت شهر فرودگاهی امام خمینی(ره) تبریک عرض می‌کنم و از درگاه خداوند متعال برای آن‌ها، سلامتی، عزت و توفیق روزافزون مسئلت دارم.