علی حسینی محمد آبادی، مدیر کل تامین اجتماعی کرمان

تأکیدات دین مبین اسلام به عنوان منادی عدالت اجتماعی و صراحت قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران بر گسترش حمایت های اجتماعی و کاهش فقر به منظور افزایش سطح رفاه شهروندان و گسترش فرصت های اشتغال و توانمندسازی منابع انسانی بیانگر این مهم است که تأمین اجتماعی از منظر اقتصادی و اجتماعی از اهمیتی روزافزون برخوردار بوده و به رکن اساسی در اقتصاد و اجتماع تبدیل شده است. تردیدی نیست هدف اصلی و غایی این سازمان بزرگ، تأمین امنیت اجتماعی جامعه ایران اسلامی و دلگرم ساختن جامعه به خصوص جامعه کار و تولید به آینده‌ای روشن است و این مهم زمینه ساز رشد، توسعه و آبادانی کشور در همه حوزه ها و زمینه ها است.
سازمان تأمین اجتماعی در سال های اخیر با سرلوحه قرار دادن سیاست های حمایتی خود از اقتصاد مقاومتی، تولید و کسب کار، همراه و همگام با طرح های بزرگی همچون خدمات غیر حضوری و حذف دفاتر درمانی با برنامه ریزی و سیاستگذاری های در راستای صیانت از حقوق شهروندان و جلوگیری از صرف هزینه و وقت آنان و در جهت بهبود فضای کسب و کار و تقویت تولید و اشتغال گام برداشته است.
بی تردید اعتلاء و ارتقاء سازمان های مردم مدار، بویژه تأمین اجتماعی که بیش از نیمی از جمعیت کل کشور را تحت پوشش خود دارد در گرو حفظ و تقویت سرمایه‌های مادی و معنوی آن می‌باشد و گسترش پوشش ‏های بیمه ‏ای و حمایتی و نظام تأمین اجتماعی سبب افزایش امید به زندگی، بهبود وضعیت و کیفیت زندگی افراد، افزایش سطح فرهنگی و بهداشتی، کاهش فقر و متعادل نمودن توزیع درآمد، کاهش ریسک و اطمینان نیروی کار در سال‏ های آتی (بازنشستگی) و تأثیر کلی آن در عرصه ‏های مختلف زندگی (اقتصادی ـ اجتماعی) می‏ شود.
باید گفت برای رسیدن به این مهم رسیدن به تأمین اجتماعی اساسی‏ ترین گام است. تأمین اجتماعی را باید به عنوان یکی از هدف‏ های دولت‏ها قلمداد کرد و یا مجموعه ‏ای از سیاست‏ها دانست که در جهت کاهش ریسک و یا حمایت از گروه خاصی به کار گرفته می‏ شود “عمر میلیون‏ها انسان، خود به خود کوتاه نیست. بلکه این یک بیماری واگیردار است که یک جامعه را از بین می ‏برد، یک خشکسالی است که ملتی را می ‏تواند مصیبت زده کند و بیکاری است که یک موج از ناامنی را به وجود می‏ آورد. در اینجا است که نیاز به تأمین اجتماعی شدیداً احساس می ‏شود.”