در بیست‌ودومین نشست اتاق فکر پژوهشکده بیمه، چالش‌های آیین‌نامه ارزیابان خسارت در رشته بیمه‌های مسئولیت مورد بررسی قرار گرفت. این نشست با تمرکز بر فرآیند پذیرش، آموزش و نظارت ارزیابان، با حضور مدریک پیرصاحب، معاون شورای فنی و مدیریت ریسک شرکت بیمه ایران، مرضیه سجادی رئیس اداره پذیرش کارشناسان خسارت بیمه مرکزی، رضا احمدی مدیر بیمه‌‌های مسئولیت بیمه میهن، مسعود حسینی دبیر کارگروه بیمه‌های مسئولیت سندیکای بیمه‌گران ایران، علی‌اکبریغمائیان نماینده انجمن ارزیابان خسارت، فرهاد عظیمی عضو انجمن حرفه‌ای صنعت بیمه، و فاطمه آزادبخت راهبر میز بیمه‎های مسئولیت پژوهشکده بیمه، به تحلیل ساختارهای موجود و ارائه پیشنهادهای اصلاحی پرداخت.
به گزارش کیوسک‌خبر به نقل از روابط عمومی و امور بین‌الملل پژوهشکده بیمه، نشست بیست‌ودوم اتاق فکر پژوهشکده بیمه با هدف بررسی عملکرد آیین‌نامه شماره ۸۵ و آیین‌نامه مکمل ۸۵/۱ در حوزه ارزیابی خسارت بیمه‌ای برگزار شد. در این نشست، جمعی از متخصصان حوزه بیمه، کارشناسان ارزیابی خسارت و فعالان صنعت بیمه حضور داشتند و به‌صورت تحلیلی به نقد ساختارهای موجود پرداختند.

در ابتدای جلسه، روند تاریخی تدوین آیین‌نامه‌های مرتبط مرور شد. آیین‌نامه ۵۰ در سال ۱۳۸۲ با تمرکز بر فعالیت موسسات ارزیابی تصویب شد و در سال ۱۳۹۲، آیین‌نامه ۸۵ با عنوان تنظیم امور ارزیابی خسارت بیمه‌ای جایگزین آن شد. نسخه مکمل این آیین‌نامه نیز در سال ۱۳۹۸ تحت عنوان ۸۵/۱ به تصویب رسید.

یکی از محورهای اصلی نشست، بررسی فرآیند پذیرش ارزیابان خسارت بود. طبق آیین‌نامه، متقاضیان صرفاً در یک زمینه تخصصی می‌توانند فعالیت داشته باشند و این تخصص‌ها در قالب ۱۱ رشته اصلی و زیرشاخه‌های متعدد تعریف شده‌اند. با این حال، برخی چالش‌ها در دسته‌بندی رشته‌ها و تطبیق تخصص متقاضیان با ساختار آیین‌نامه مطرح شد. به‌عنوان نمونه، در مواردی مشاهده شده که ارزیابان با تخصص در حوزه حمل‌ونقل، به‌اشتباه در زیرشاخه باربری دسته‌بندی شده‌اند، در حالی که ماهیت مسئولیتی دارند.

در ادامه، موضوع تضاد منافع در فرآیند ارزیابی مورد توجه قرار گرفت. یکی از دغدغه‌های مطرح‌شده، امکان تأثیرپذیری ارزیابان از عوامل بیرونی و نبود سازوکارهای کافی برای تضمین بی‌طرفی در ارزیابی خسارت بود. همچنین، نبود شاخص‌های فنی مشخص برای تمدید مجوز ارزیابان و ارزیابی عملکرد آن‌ها، از دیگر چالش‌های مورد بحث بود. بخش قابل‌توجهی از نشست به بررسی کیفیت آموزش ارزیابان اختصاص یافت. طبق آیین‌نامه، گذراندن دوره‌های آموزشی تخصصی و توجیهی الزامی است، اما در عمل، ضعف‌هایی در محتوای آموزشی، نحوه ارزیابی و استانداردهای اجرایی مشاهده شده است. برخی از ارزیابان با وجود سابقه فعالیت، با اصول گزارش‌نویسی، تحلیل علت حادثه و تعیین میزان خسارت آشنایی کافی ندارند.

از دیگر موضوعات مطرح‌شده، نحوه صدور مجوز برای کارشناسان رسمی دادگستری بود. طبق آیین‌نامه، این افراد بدون آزمون و مصاحبه می‌توانند مجوز ارزیابی دریافت کنند. این موضوع در مواردی منجر به صدور مجوز در رشته‌هایی نامرتبط با تخصص کارشناسان شده و ضرورت بازنگری در این روند را برجسته کرده است.

در بخش پایانی نشست، پیشنهادهایی برای اصلاح آیین‌نامه و بهبود فرآیندهای اجرایی مطرح شد، از جمله: تدوین دستورالعمل‌های شفاف برای پذیرش و تمدید مجوز ارزیابان؛ بازنگری در دسته‌بندی رشته‌های تخصصی و تطبیق با توان ارزیاب؛ الزام به گذراندن دوره‌های آموزشی استاندارد و ارزیابی عملی؛ تفکیک دقیق وظایف ارزیابان از سایر نهادهای کارشناسی؛ ثبت تخصص واقعی در مجوزها و جلوگیری از اعطای مجوزهای کلی.

این نشست، بستری برای تبادل نظر میان متخصصان صنعت بیمه فراهم آورد و گامی مؤثر در مسیر ارتقای کیفیت ارزیابی خسارت در رشته بیمه‌های مسئولیت محسوب می‌شود. این نشست تخصصی با شرکت ۵۰۰ نفر به صورت حضوری و برخط در پژوهشکده بیمه برگزار شد.