در نخستین همایش بورسهای اوراق بهادار در عصر رمزارزها، کارشناسان حوزه فینتک و بازار سرمایه بر ضرورت پذیرش قانونی داراییهای دیجیتال در ایران تأکید کردند و هشدار دادند: نادیده گرفتن این تحول جهانی نه تنها مانع توسعه پایدار اقتصاد ملی خواهد شد، بلکه منجر به فرار سرمایه و تضعیف ریال میشود.
به گزارش کیوسکخبر، در راستای بررسی تحولات جهانی در حوزه بازارهای مالی و تأثیر آن بر اقتصاد ایران، نخستین همایش بورسهای اوراق بهادار در عصر رمزارزها با حضور فعالان برجسته فضای دیجیتال، نهادهای نظارتی و متخصصان اقتصادی برگزار شد. در این نشست تخصصی، سعید بداغی، کارشناس بازار سرمایه و نوآوری مالی، با طرح این پرسش کلیدی آغاز کرد: چرا سیاستگذار باید رمزارز را به عنوان یک دارایی قانونی در ایران بپذیرد؟
بداغی با استناد به آمارهای اقتصادی امسال اظهار داشت: مجموع تسهیلات پرداختی بانکها حدود ۱۰ هزار میلیارد تومان و حجم معاملات بازار سرمایه نیز به حدود یک هزار میلیارد تومان رسیده است. در مجموع، حدود ۱۱ هزار میلیارد تومان منابع مالی در اختیار بخش واقعی قرار گرفته است. اما با توجه به تعطیلی صنایع به دلیل محدودیت انرژی، نیاز واقعی به تأمین مالی بسیار فراتر از این رقم است.
او افزود: حتی صندوق توسعه ملی که در سال گذشته حدود ۸۷۰ میلیون دلار تسهیلات اعطا کرد، قادر به پوشش کامل نیازهای تولید نبود. ادعاهایی درباره تزریق ۱۰ میلیارد دلار وجود داشت، اما واقعیت نشان میدهد که این رقم بهسختی به یک میلیارد دلار رسیده است.
در این راستا، بداغی تأکید کرد که دولت و حاکمیت «ناچار» به سمت استفاده از منابع جدید تأمین مالی، از جمله فضای رمزارز، حرکت کنند. او با اشاره به اهمیت حفظ عزت ملی در شرایط تحریم، گفت: هنوز مردم ما توان حفظ داراییهای خود را دارند. این فرصت باید بهگونهای مدیریت شود که منجر به حفظ ثروت داخلی و تقویت بخش واقعی شود.
به گفته بداغی، حجم معاملات روزانه در فضای کلیدهای داخلی (رمزارز) بیش از دو برابر بازار سرمایه است. او خاطرنشان کرد: اگر بورس تهران، فرابورس و بورس کالا همگرا شوند و از این ظرفیت استفاده کنند، میتوانند نقشی محوری در تثبیت اقتصاد داشته باشند.
در ادامه، امیرحسین راد، مؤسس و رئیس هیئت مدیره نوبیتکس، با اشاره به تعریف «اقتصاد واقعی»، گفت: آیا اقتصاد واقعی فقط فولاد و سیمان است؟ یا اینکه اقتصاد دیجیتال، داده، هوش مصنوعی و خدمات آنلاین نیز بخشی از اقتصاد واقعی محسوب میشوند؟ او تأکید کرد که در دنیای امروز، ارزش در فضای دیجیتال تولید، مصرف و توزیع میشود.
راد افزود: یک ایرانی با دسترسی به شبکههای بلوکچین، میتواند در پروژههای جهانی سرمایهگذاری کند، بدون آنکه نیاز به خروج فیزیکی سرمایه داشته باشد. این ایرانی دیگر متصل به بورس ایران نیست، بلکه به اقتصاد جهانی متصل است.
او هشدار داد: مردم به دنبال حفظ ارزش داراییهای خود هستند. وقتی ریال ارزش خود را از دست میدهد، مردم به سمت داراییهای جایگزین میروند. رمزارزها این امکان را فراهم میکنند که فرد، ثروت خود را در جیب خود نگه دارد، نه در بانک، نه در طلا، نه در اسکناس.
همچنین امیرحسین مردانی، مؤسس و رئیس هیئت مدیره بیتپین، با اصلاح آمار معاملات، گفت: مقایسه حجم معاملات بازار سرمایه و رمزارز باید با در نظر گرفتن زمان فعالیت انجام شود. بازار سرمایه روزی چهار ساعت فعال است، در حالی که بازار رمزارز ۲۴ ساعته و ۷ روز هفته فعال است. اگر بورس هم چنین زمانی داشت، احتمالاً حجم معاملات آن بسیار بزرگتر میشد.
مردانی تأکید کرد که رمزارزها مستقیماً به بخش واقعی کمک نمیکنند، اما با افزایش ثروت ملی و جذب سرمایه، بهصورت غیرمستقیم تأثیرگذارند. او پیشنهاد داد: «بخشی از منابع ارزی کشور در صندوقهای رمزارزی نگهداری شود. اگر ایران سال گذشته حتی ۱۰ درصد از ذخایر خود را در بیتکوین نگه میداشت، امروز سود چشمگیری داشت.»
در پایان، بردیا احمدنیا، مؤسس و رئیس هیئت مدیره والکس، با اشاره به رویکردهای جهانی، گفت: حاکمیتها دو راه دارند: یا رمزارز را بپذیرند و از آن بهره ببرند «مثل آمریکا» یا آن را نادیده بگیرند و تحت فشار قرار گیرند.
او افزود: در ایران، به جای نوآوریمحور بودن، رگولاتورها اغلب با رویکرد تهدید و محدودیت عمل میکنند. درحالیکه باید با قانونگذاری هوشمند، این فضا را به سمت شفافیت، گزارشگری و مالیاتدهی هدایت کرد.
احمدنیا خاطرنشان کرد: ما از قانونگذاری استقبال میکنیم، اما قانون باید متراندازه و تهدید نباشد. باید مانند بورس، ساختاری شفاف و نظارتی ایجاد شود که ضمن حفاظت از سرمایه مردم، فضای نوآوری را فراموش نکند.
در پایان نشست، همه سخنرانان بر این نکته توافق داشتند: بازار رمزارز دیگر یک فضای موازی نیست، بلکه بخشی اجتنابناپذیر از اقتصاد جهانی است. نادیده گرفتن آن، به معنای واگذاری ثروت ملی به فضاهای خارجی است.
به گزارش کیوسکخبر، در گفتوگوهای تخصصی این همایش، شفافسازی از پتانسیل رمزارزها به عنوان ابزاری برای تقویت تأمین مالی بخش واقعی و جلوگیری از فرار سرمایه ملی، نگاهی مثبت و راهکارمحور را آشکار میکند. در عین حال که چالشهای نظارتی و تحریمی وجود دارد، حضور فعال فعالان داخلی در این فضا فرصتی استثنایی برای ایجاد همافزایی بین بازار سرمایه سنتی و فناوریهای نوین مالی فراهم کرده است.
راهکارهای پیشنهادی «از جمله ایجاد صندوقهای رمزارزی تحت نظارت، توکنیزاسیون اوراق بهادار و بازکردن دروازههای قانونی برای سرمایهگذاری» میتوانند زمینه را برای ورود کنترلشده این فناوری به اقتصاد ملی فراهم کنند، نه با رویکرد انفعالی و ترس، بلکه با برنامهریزی استراتژیک و هوشمند.











